Istnieje możliwość przejścia od definicji gramatyki do wyrażenia regularnego. Warunkiem koniecznym jest, aby definicja nie zawierała rekurencyjnych wywołań symboli, ponieważ uniemożliwia to dokonanie podstawienia. Wyrażenia regularne najprościej jest uzyskać, kiedy gramatyka została zapisana w notacji MBNF, która jest zmodyfikowaną notacją BNF poszerzoną o symbole zamieszczone w poniższej tabeli:
Symbol w notacji MBNF | Znaczenie | Przykładowy odpowiednik w zapisie wyrażeń regularnych |
| [ ] | Wystąpienie symbolu zero lub jeden raz | a? |
| { } | Wystąpienie symbolu zero, jeden lub więcej razy | a* |
| ( ) | Grupa symboli | [0-9] |
Poniższy przykład ilustruje przejście z definicji gramatyki do wyrażenia regularnego, opisującego adres e-mail:
S = A@A.W
A = W{.W}
W = L{L}
L = a | b | c | ... | z
Należy podstawić symbole terminalne do kolejnych symboli pomocniczych, aż do symbolu początkowego.
W = (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) }
A = (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } { . (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } }
S = (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } { . (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } } @ (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } { . (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) } } . (a | b | c | ... | z) { (a | b | c | ... | z) }
Na podstawie rozwinięcia definicji symboli S ( punkt 3) można zapisać wyrażenie regularne:
^[a-z][a-z]* ( \.[a-z][a-z]* )* @ [a-z][a-z]* ( \. [a-z][a-z]* )* \. [a-z][a-z]*$
Jak pokazano w powyższysz przykładzie, przejście z definicji gramatyki do opisującego ją wyrażenia regularnego nie jest zbyt skomplikowane, pod warunkiem, że nie mamy do czynienia z rekurencją.